de dag des oordeels. voor de operatie

de dag des oordeels. voor de operatie
donderdag de 10de zijn we alle medicijnen gaan halen en hebben we ons erg rustig gehouden. we hebben nog wel ff lekker gegeten bij de mac want dat zit er voorlopig niet meer in. we zijn vroeg gan slapen want het werd morgen een zware dag. ik moest snachts een stootkuur dexamethason innemen voor de zwellingen en alles. nou ik die dingen ingenomen en toen konden we nog 2 uurtjes slapen want om 0500 ging de wekken want we moesten om 0600 weg. ik liep te zweven van die medicijnen en er was tegen mij gezegt in augustus dat ik een licht beschuitje mocht want er was nog steeds geen tijd bekend. nou had ik dat maar niet gedaan. in het ziekenhuis aangekomen moest ik nog een keer bloed laten prikken en toen konden we naar boven. ik lag op 4 noord een afdeling voor dagbehandeling. wat een rot afdeling. we kregen een gesprekje met de afdelingsverpleegkundige en toen werd er gezegt dat me vriend maar in het ziekenhuis moest aan rondlopen want hij mocht niet bij me blijven en ook als ik uit de ok kwam mocht ie niet bij me zijn. nou dat was een klap in mijn gezicht. en ja john kennende trekt hij zich daar niets van af omdat ja hij is er om mij te steunen en ze konden onze rug op. nou toen mocht ik zou ok jasje aantrekken want ik zou om half 9 geopereerd worden en dat was de eerste keer dat ik hoorde dat er een tijd bekend was. en toen vroeg ze of ik was gegeten had. en ik de brave zeg natuurlijk ja. en toen werd er gezegt dt ik dan 6 uur langer moest wachten omdat ze niet gaan opereren oordat ik nuchter ben. zou nou toen knapte er iets bij ons. er werd tegen ons gewoon helemaal niet duidelijk gecommuniceerd en daar waren wij nu de dupe van. nou ze hebben toen die verpleegster erbij gehaald die dit zei en die vond het ook erg vreemd dat er tot op de dag van vandaag nog niets bekend was. nou er kon niets aangedaan worden want het was gevaarlijk want tijdens de narcose kan het zijn dat je misselijk word en dat het voedsel dan omhoog komt en ja dat kan je niet aangeven en dan kan het in je longen lopen. nou ja pech gehad er zat niets anders op dan wachten. uiteindelijk werd ik om half 3 opgehaald en naar de preproom gebracht. me vriend liep mee maar mocht niet mee richting ok en dat snap ik ook wel maar hij mocht ook de verkoeverkamer niet in en dat vond ik wel een beetje moeilijk. nou ik werd voorbereid, kreeg een infuus in mijn hand en hardslag meters en een bloeddrukmeter. en toen maar wachten. het was daar aardig koud dus kreeg ik een warme deken. toen kwam de anesthesist en daar kreeg ik nog ff van op mijn lazer. ik liet het maar gebeuren want ik ga me daar nu echt niet druk over maken. uiteindelijk kwam dr bart en die hoorde het zo eens aan en die ging gelijk even navraag doen waarom ik nooit een bevestigingsbrief heb gekregen. nou ik werd naar de ok gebracht en kreeg mijn narcose via mijn infuus en ondersteuning voor het ademen. en ik was weg.